Uncategorized

તક્ષશિલા અગ્નિકાંડ માં 2 વર્ષ પૂરા થયા તો દીકરી ના પરિવારે કહ્યા આકરા શબ્દો

May 25, 2021 DHNews Comments(871)

સુરતના સરથાણા ખાતે તક્ષશિલા આર્કેડમાં સર્જાયેલા અગ્નિકાંડને આજે બે વર્ષ પૂર્ણ થયાં છે, જેની ચીસો આજે પણ બાળકોના વાલીઓને સંભળાઈ રહી છે. સુરતમાં ક્યારેય ન બની હોય તેવી કરુણાંતિકા બે વર્ષ પહેલાં આજના દિવસે બની હતી. ચારેતરફ શોકનું મોજું ફરી વળ્યું હતું. 22 જેટલાં નિર્દોષ ફૂલો સમાન માસૂમ બાળકો બળીને ભડથું થઇ ગયાં હતાં. ચારેતરફ પોતાના જીવને બચાવી લેવા માટેની લાચારી બાળકોના વાલીઓ સામે ઊભા રહ્યા, પરંતુ લાચારી એવી કે પોતાનાં બાળકોને બચાવી ન શક્યા.

સરથાણા જકાતનાકા શ્રદ્ધા રો-હાઉસ ખાતે રહેતા મહેશ વેકરિયાની દીકરી જાન્હવી 24 મે 2019ના રોજ સવારે ડ્રોઈંગ ક્લાસ માટે તક્ષશિલા ગઈ હતી. 17 વર્ષની તેની ચિચિયારીઓ આજે પણ તેના પિતાને સંભળાઈ રહી છે. અંતિમ ક્ષણે તેણે ફોન કરીને કહ્યું હતું કે “પપ્પા જલદી આવો, પપ્પા જલદી આવો, મને બચાવી લો”… જાન્હવી સાથે તેના પિતાની 5થી 6 મિનિટ સુધી વાતો થઈ હતી, જેમાં તેણે ક્લાસમાં લાગેલી આગમાં તે પોતે ફસાઈ ગઈ છે અને મારી સાથે અન્ય 17થી 18 જેટલાં બાળકો પણ ક્લાસમાં ફસાઈ ગયાં છે. આગ ખૂબ વધી રહી છે અને અમારા બહાર નીકળવાના રસ્તા બંધ છે.

દીકરીનો ફોન આવતાંની સાથે જ પિતા મહેશ વેકરિયા માત્ર બે જ મિનિટમાં ઘટનાસ્થળ પર પહોંચી ગયા હતા, પરંતુ તેઓ લાચાર બનીને માત્ર જોતા રહી ગયા હતા. ઉપર જવા માટેનો કોઈ રસ્તો ન હતો આગ લાગતાં ધુમાડા ક્લાસીસમાંથી બહાર આવતા હતા. પિતાએ નીચેથી ખૂબ આક્રંદ કર્યો, પરંતુ તેઓ ઉપર જઈને પોતાની દીકરીને બચાવી ન શક્યા.

જાન્હવીને ગમતી ચીજવસ્તુ જોઈને તેની માતા આજે પણ ઉદાસ થઈ જાય છે અને ચોધાર આંસુએ રડી રહી છે. જાન્હવીના હાથમાં જે ટેડી બિયર છે એ તેનું સૌથી પ્રિય હતું. આખો દિવસ જ્યારે પણ તે ઘરે રહેતી ત્યારે તેને સાથે ને સાથે રાખતી હતી. આજે માતાના ખોળામાં જાન્હવી નથી રહી, માત્ર તેની યાદ સમાન ટેડી બિયર તેની નજર સામે છે. જ્યારે જ્યારે જાન્હવીનો કિસ્સો જોઈએ છે ત્યારે ત્યારે તેઓ દુઃખી થઈ જાય છે. પોતાની પુત્રીના તમામ શોખ અને ઇચ્છા પૂરી કરવા ઈચ્છતી માતા આજે પોતાની દીકરીના ન્યાય માટે તરસી રહી છે.

જાન્હવીની માતા રંજનબેને જણાવ્યું હતું કે મારી દીકરી ભણીને આર્કિટેકટ બનવાનું સપનું જોયું હતું. જ્યારે ધોરણ 11માં તેણે પ્રવેશ લીધો હતો ત્યારે તેણે કહ્યું હતું કે મમ્મી મારે આર્કિટેક્ટ બનવું છે. આર્કિટેક બન્યા પછી હું આપણા ઘરનું રિનોવેશન જાતે કરીશ. એક મા તરીકે દીકરીને ભણાવીને તેના લગ્ન કરી તેનો સુખી સંસાર આગળ વધે તેવા કોડ હું જોતી હતી, પરંતુ કુદરતની ઈચ્છા કંઈક અલગ જ હશે અને મારી દીકરીને ગુમાવી દીધી. મારી પાસે હવે મારી દીકરી નથી, પરંતુ માત્ર તેની યાદ સમાન ટેડી બિયર છોડી ગઈ છે.